Filtr stanowi nieodzowną częścią każdego urządzenia / systemu klimatyzacji. Stosowny jest w celu zapewnienia czystych warunków, dlatego należy sprawdzić jego integralność i szczelność mocowania. Po zakończeniu testu sporządzamy raport. Badanie przeprowadzane są zgodnie z normą ISO 14644-3 i mogą być wykonane dwiema metodami:

  1. Metoda cząstek stałych (DPC):
    Warunkiem rozpoczęcia testu jest prawidłowy przepływ powietrza przez filtr. Sztucznie zanieczyszczamy powietrze przed filtrem za pomocą generatora aerozolu i testowego oleju. Mierzymy stężenie cząstek przed filtrem i określamy maksymalną liczbę cząstek, które mogą przeniknąć przez filtr (maksymalna dopuszczalna penetracja cząstek). Przed testem musimy określić czas pomiaru, który jest obliczany na podstawie wymiarów filtra, wymiarów sondy testowej, prędkości skanowania. Obliczony czas zaokrąglany jest następnie do pełnych minut. Ramka i cała powierzchnia filtra skanowane są za pomocą sondy izokinetycznej. Licznik cząstek drukuje wyniki na papierze termicznym. Wydruk stanowi załącznik raportu końcowego. Alarm akustyczny w liczniku cząstek sygnalizuje obecność cząstek w powietrzu. Po ustaleniu lokalizacji wycieku należy zbadać tę część lokalnie. Jeżeli filtr przekracza maksymalną dopuszczalną penetrację cząstek, konieczne jest poprawienie dopasowania, wyeliminowanie krytycznych wycieków lub wymiana filtra na nowy.
  2. Metoda z wykorzystaniem fotometru:
    Warunkiem rozpoczęcia testu jest również prawidłowy przepływ powietrza przez filtr. Zastosowano generator cząstek, który tworzy mieszaninę olejową w postaci dymu. Powietrze przed filtrem jest sztucznie zanieczyszczone. Ramka i cała powierzchnia filtra skanowane są za pomocą sondy izokinetycznej. Jeśli filtr przekracza maksymalną dopuszczalną penetrację cząstek, konieczne jest poprawienie dopasowania, wyeliminowanie krytycznych wycieków lub wymiana filtra na nowy. 

Używamy profesjonalnego sprzętu pomiarowego wiodących światowych producentów. Urządzenia są kalibrowane jeden raz w roku.